Αδέσποτη και υποσιτισμένη, η Ελπίδα περιπλανιόταν στους δρόμους, αναζητώντας απεγνωσμένα τροφή και νερό. Ήταν εξαντλημένη, χωρίς δυνάμεις να σηκωθεί, και κάθε της βήμα ήταν μια μάχη για επιβίωση. Η τύχη της θα μπορούσε να είναι διαφορετική αν δεν την είχε εντοπίσει μια περαστική γυναίκα, η Ζωή, που αποφάσισε να της δώσει μια ευκαιρία για ζωή, όπως της άξιζε.

​

Η διάσωσή της δεν ήταν εύκολη. Για μήνες, η τύχη της κρεμόταν από ένα νήμα, εξαιτίας της γραφειοκρατίας και της σύγχυσης ανάμεσα στις αρμοδιότητες του δήμου και της περιφέρειας. Τελικά, μετά από πολλές προσπάθειες, η Ελπίδα μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις μας.

 

Προερχόταν από τον Ασπρόπυργο – έναν τόπο όπου δυστυχώς έχουμε συναντήσει αμέτρητες περιπτώσεις κακοποιημένων και εγκαταλελειμμένων ιπποειδών.

Την ονομάσαμε «Ελπίδα» με την ευχή ότι κάποια μέρα δεν θα βλέπουμε πια αδέσποτα ιπποειδή να περιφέρονται στους δρόμους. Το ταξίδι της ήταν ένα ταξίδι αντοχής και δύναμης, ξεπερνώντας την εγκατάλειψη και την ασιτία.

 

Παρά τις δυσκολίες που πέρασε, κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια της και σήμερα είναι μια υπέροχη φοράδα που έχει κατακτήσει τις καρδιές μας.